Znak

Znaki Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca są uniwersalnymi znakami nadziei dla ludzi dotkniętych trudnymi sytuacjami życiowymi. Umieszczone na identyfikatorze lekarza pracującego w szpitalu polowym, na drzwiach pojazdu transportującego rannych lub na samolocie dostarczającym środki pomocowe, symbolizują bezstronną, neutralną i niezależną pomoc humanitarną ludziom na całym świecie.

Znak Czerwonego Krzyża został utworzony poprzez odwrócenie barw flagi szwajcarskiej. Narodził się podczas konferencji międzynarodowej w Genewie w 1863 roku jako znak rozpoznawczy ochotników niosących pomoc rannym żołnierzom. Rok później stał się uznanym międzynarodowym znakiem wojskowych służb medycznych. W części krajów muzułmańskich zamiast czerwonego krzyża używany jest znak czerwonego półksiężyca. W celu uniknięcia kojarzenia znaków z symboliką religijną, Państwa Strony Konwencji Genewskich w 2005 roku przyjęły trzeci znak o charakterze ochronnym - Czerwony Kryształ.

Znaki mogą być używane w dwóch celach:

• jako środek ochronny, który informuje strony konfliktu zbrojnego, że osoby, pojazdy i budynki ze znakiem są pod ochroną i nie mogą pod żadnym pozorem być celem ataku. Jest to ochronne użycie znaku.
• aby wskazać, że dana osoba, pojazd lub budynek związane są z Międzynarodowym Ruchem Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. Jest to informacyjne użycie znaku.

Częściami składowymi Ruchu są Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, Międzynarodowa Federacja Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca oraz stowarzyszenia krajowe Czerwonego Krzyża lub Czerwonego Półksiężyca.

Znak Polskiego Czerwonego Krzyża 

 
  Znak Międzynarodowego Komitetu 
Czerwonego Krzyża

 Znak Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń
Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca

Znak Międzynarodowego Ruchu
Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca